Κατά τον τον 7ο αιώνα π.χ. ο ανταγωνισμός στο θαλάσσιο εμπόριο στον χώρο της Μεσογείου μεταξύ των Ελληνικών πόλεων και της Καρχηδόνας ήταν σε έξαρση. Ο ανταγωνισμός Ελλήνων και Φοινίκων για το έλεγχο της Μεσογείου τους έφερνε συνεχώς αντιμέτωπους.
Οι Έλληνες, πέρα από τον Eλλαδικό χώρο, είχαν αρχίσει να εξαπλώνονται ιδρύοντας αποικίες στις βόρειες ακτές της Μεσογείου, την Μαύρη θάλασσα και στην περιοχή της σημερινής Λιβύης.
Οι Καρχηδόνιοι απο την πλευρά τους εξαπλώθηκαν ιδρύοντας αποικίες στις νότιες ακτές της Μεσογείου από την περιοχή που σήμερα βρίσκεται το Μαρόκο μέχρι και την δυτική Λιβύη.
Ο πατέρας της ιστορίας ο Ηρόδοτος, έγραψε για το το ταξίδι του Κωλαίου από την Σάμο πέρα απο τις Ηράκλειες Στήλες, το σημερινό Γιβραλτάρ.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο Ηρόδοτος, ο Κωλαίος ήταν έμπορος.
Σε ένα ταξίδι του, ξεκινώντας από την Σάμο με προορισμό την Αίγυπτο, είχε πέσει - κατά τα λεγώμενα του - σε μία μεγάλη καταιγίδα που τότε έπλητε όλη την Μεσόγειο με συνέπεια να τον παρασύρει πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες (σημερινός πορθμός Γιβραλτάρ).
Έφτασε στο λιμάνι της πόλης Ταρτησού, η οποία βρισκόταν στις Ιβιρικές ακτές του Ατλαντικου, κάπου στην σημερινή Δυτική Ανδαλουσία.
Ήταν το πρώτο Ελληνικό πλοίο που έφτασε στη πόλη αυτή. Έτσι, ο Βασιλιάς της πόλης Αργανθώνιος, προσέφερε στον Κωλαίο μία σημαντική ποσότητα από πολύτιμα μέταλλα με σκοπό να προωθήσει το εμπόριο της πόλης του. Έπειτα, ο Κωλαίος επέστρεψε με ασφάλεια στην Σάμο όπου εκεί απέδωσε μέρος των κερδών του ως φόρο τιμής στον ναό της θεάς Ήρας.
Στην ιστορία που μας μεταφέρει ο Ηρόδοτος, μπορούμε να διακρίνουμε κάποιες υπερβολές:
Είναι απίθανο ένα πλοίο της εποχής να παρασυρθεί σε τόση μεγάλη απόσταση, από την Σάμο μέχρι το στενό του Γιβραλτάρ, χωρίς να συναντήσει κάποια άλλη στεριά.
Εξίσου απίθανο είναι όμως πως δεν καταστράφηκε το πλοίο του σε μία τόσο μεγάλης έκτασης και έντασης καταιγίδα.
Η καταιγίδα αυτή είναι πολύ πιθανό να ήταν ένα εφεύρημα του Κωλαίου, προκειμένου να αποκρύψει από τους ανταγωνιστές του την διαδρομή που ακολούθησε και να μονοπωλήσει στη συνέχεια το εμπόριο με την Ταρτησό.
Κάτι πολύ συνηθιμένο στις ναυτικές ιστορίες όλων των εποχών.