Ο Αίσωπος. Ποιος μικρός ή μεγάλος δεν ξέρει, δεν έχει ακούσει τους περίφημους μύθους του.
Το... σωστό είναι να έχεις ακούσει και αυτό γιατί ο Αίσωπος δεν έγραψε κανέναν από τους μύθους αλλά τους διηγούταν προφορικά.
Για την ζωή και τον θάνατο του υπάρχουν πολλές εκδοχές.
Ό,τι γνωρίζουμε για αυτόν προέρχεται απο τον Μάξιμο Πλανούδη, έναν Βυζαντινό λόγιο μοναχό, συγγραφέα και λατινιστή που τον 14ο αιώνα έγραψε την βιογραφία του.
Προσπάθησε τουλάχιστον γιατί εξαρχής δημιουργήται ενα θέμα. Δεν ξέρουμε που ακριβώς γεννήθηκε.
Η γέννησή του τοποθετείται τον 7ο αιώνα π.Χ, η δράση του όμως τον 6ο αιώνα π.Χ. και όπως και με τον Όμηρο πολλές πόλεις έριζαν για τον τόπο καταγωγής του: αναφέρεται η Φρυγία, ενώ σύμφωνα μ' άλλους γεννήθηκε στη Σάμο ή τη Θράκη, τις Σάρδεις, την Αίγυπτο ή και άλλες περιοχές της Αφρικής. Σύμφωνα με την βασική εκδοχή ο Αίσωπος ήταν δούλος κάποιου κτηματία που τον χρησιμοποιούσε σαν βοσκό στην περιοχή της Φρυγίας ( δες τον χάρτη).
Μια μέρα, που είδε τον επιστάτη να χτυπά άδικα έναν άλλο δούλο, έτρεξε να τον βοηθήσει κι έτσι ο επιστάτης για να τον εκδικηθεί τον κατηγόρησε στον κτηματία, που τον πήγε στην αγορά της Εφέσου (δίπλα απο το σημερινό Κουσάντασι) για να τον πουλήσει.
Εκεί, τον αγόρασε ο σοφός Ξάνθος από τη Σάμο, που εκτίμησε το έξυπνο βλέμμα του και τον πήρε μαζί του σαν δούλο.Μαζί του άρχισε να ταξιδεύει και να γνωρίζει τον κόσμο. Σε αυτά τα ταξίδια στηρίζει τις ιστορίες του όπου εμφανίζονται ζώα άγνωστα τότε στην Ευρώπη και την Αφρική, ενώ κάποιοι μύθοι είναι και σχετική με την τότε Σαμιακή κοινωνία.
Στη συνέχεια ο Ξάνθος τον πούλησε στον επίσης Σάμιο σοφό Ιάδμονα.
Αυτός εκτιμώντας τα πνευματικά χαρίσματά του και κυρίως τη σοφία και την ευφυΐα του, τον απελευθέρωσε.
Ο Αίσωπος είπε να φύγει απο την Σάμο και μετά απο πολλές περιπλανήσεις έφτασε στο περίφημο Μαντείο των Δελφών.
Εκεί ειρωνεύτηκε τους ιερείς ότι μαντεύουν για να πλουτίζουν, και τους κατοίκους, ότι αντί να καλλιεργούν τα κτήματά τους και να φροντίζουν τα ζώα τους ζούσαν από τ' αφιερώματα των προσκυνητών, κάτι σαν θρησκευτικός τουρισμός σήμερα.
Αυτό του το θράσος φυσικά δεν βγάζει ποτέ σε καλό και οι ιερείς του Μαντείου έβαλαν κρυφά ένα χρυσό ποτήρι στις αποσκευές του και μετά τον κατηγόρησαν για κλέφτη κι ιερόσυλο.
Το κόλπο έπιασε, τον δίκασαν και τον καταδίκασαν σε θάνατο, και τον έριξαν από τις κορυφές των Φαιδριάδων, κάποια απόκρημνα βράχια, στον Παρνασσό.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Απόλλωνας τιμώρησε την αδικία τους στέλνοντας στους κατοίκους των Δελφών μεγάλη πείνα και λιμό, που θέρισε πολλούς κατοίκους. Αυτοί τότε για να εξιλεωθούν, έστησαν μια μαρμάρινη στήλη προς τιμήν του Αισώπου.
Bonus Fact:
Πηγές: Ο ΒΙΟΣ ΑΙΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΦΡΥΓΟΣ, el.wikipedia.