Εκλογές τέλος, προς το παρόν, και κάθε πικραμένος και χαρούμενος στον ''τοίχο'' του. Οι δημοσιογράφοι και οι ''δημοσιοκάφροι'' έγιναν μαλλιά κουβάρια και με την ευχή κάποτε να ξεμπλέξουμε και να επικρατήσει η παγκόσμια ειρήνη, θα επιχειρήσω έναν μικρό- μεγάλο κινηματογραφικό παραλληλισμό. Για να γίνει αυτό όμως θέλει πρώτα την κατάλληλη μουσική. Προειδοποίηση, αν δεν έχεις χιούμορ σταμάτα το διάβασμα εδώ.

Σε μαζικότητα και ...τεστοστερόνη κάποιοι εκλογικοί συνδυασμοί έμοιαζαν με τις συμμορίες που μαζεύονται στη λαϊκή συνοικία Πέντε Σημεία για να λύσουν τις διαφορές τους ( Οι συμμορίες της Νέας Υόρκης). Στα δικά μας όμως οι υποψήφιοι των συνδυασμών μαζεύονταν σε δυο τρία προφίλ στο Facebook όπου γίνονταν ''σφαγή''. 

Γενικά όμως οι δολοπλοκίες και οι ίντριγκες των εκλογών αυτών έφερναν περισσότερο στον ''Νονό''.

Οι ''οικογένειες'' μετρούσαν την επιρροή τους και τα πολιτικά ''πτώματα'' άρχισαν να γεμίζουν τους δρόμους του ...Παλέρμο.

Αρχικά ο δον Κατρακούτσο φαινόταν ότι είχε πάρει το πάνω χέρι και έλεγχε το εμπόριο ψηφοφόρων σε όλη την περιφέρεια. Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις κάποιοι φίλησαν το χέρι αμέσως χωρίς δεύτερη κουβέντα και κάποιοι βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη θέση. Ο Μάϊκλ Αγγελοπουλεόνε φυγαδεύτηκε εκτός νησιού μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα. Άφησε όμως πίσω του πιστούς στρατιώτες. Ανθρώπους που τρέφονταν με την ίδια πραλίνα με αυτόν και ετοίμαζαν το τελικό χτύπημα. 

Η ώρα είχε έρθει, ο Δον Κατρακούτσο ήταν έτοιμος πλέον να ανακυρηχθεί ο απόλυτος αρχηγός. Κατείχε το 80% του εμπορίου ελπίδας και το 60% στο εμπόριο ψηφοφόρων. Στην οικογένεια είχαν προσχωρήσει και πρωτοπαλίκαρα άλλων οικογενειών. Τότε έκανε το λάθος του δυνατού, πίστεψε ότι είναι άτρωτος.

Ο Μάϊκλ επέστρεφε μυστικά και σε συναντήσεις ετοίμαζε το μεγάλο χτύπημα. Ενίσχυσε την ομάδα του με παλιούς στρατιωτικούς και μπαρουτοκαπνισμένους ψηφοβοσκούς.

Η ώρα είχε έρθει. Ο πόλεμος δίνονταν σε κάθε σοκάκι, με κάθε γουλιά εσπρέσο στα καφέ της παραλιακής, σε κάθε σταγόνα σούμας που έρεε στον λάρυγγα τους. 

Ο Δον Κατρακούτσο όμως ήταν πολύ σκληρός για λευκό και άκυρο.

Οι δυο ομάδες συναντήθηκαν στα εκλογικά κέντρα. Οι ριπές των σταυρωμένων ψηφοδελτίων άφησαν πίσω τους κουρελιασμένα ασταύρωτα και κομματιασμένα likes του fb.

Ο Δον Κατρακούτσο είχε μεγάλη δύναμη πυρός.

Η ομάδα του Μαϊκλ έγλυφε τις πληγές της σαν παγωτό ταρτούφο στην Πιάτσα Ναβόνα.

Κανείς δεν είδε όμως μέσα στο μακελιό των posts τους νέους που ερχόταν με φόρα. Όταν κατακάθεισε ο κουρνιαχτός των ψηφοδελτίων, ο Δον Κατρακούτσο έβλεπε τους εχθρούς του να βάζουν λυπημένες φατσούλες στα status τους ο ένας μετά τον άλλο. Κάποιοι όμως έβγαζαν selfie κερνώντας σφηνάκια. Ήταν τα παλικάρια του πρώην πρασινομπερέ.

Ο Δον Κατρακούτσο ήθελε μιαν ακόμα Κυριακή.

Ο Μαϊκλ έπεστρεψε για την τελευταία μάχη ποντάροντας τώρα σε έναν απρόσμενο σύμμαχο.

Έναν βετεράνο πρασινομπερέ των ψηφοπολέμων, που μπορούσε να μαζέψει γύρω του παλιούς φύλαρχους που διψάνε για κάτι τέτοια. Ο αρχηγός των νέων που ήθελαν με μια ανάσα να ελέγξουν την πιάτσα.

Οι δυνάμεις του Μαϊκλ μαζεύτηκαν γύρω του για την τελευταία μάχη. Ο πρώην πρασινομπερές ήταν ζεν.

Αν έχανε θα επέστρεφε στους ωκεανούς, το ψάρι δεν ζει στην στεριά λέει ένα παλιό τραγούδι και έχει άδικο. Δείτε τα ενυδρεία και τις γυάλες, έλεος δηλαδή με τον κάθε άσχετο. Anyway...

Απο το πρωί της Κυριακής τα φηφαλάκια έπεφταν σποραδικά μέσα στις κάλπες, κάποια στιγμή τα ψηφοδέλτια πύκνωσαν, ο Δον Κατρακούτσο όμως ξέμενε απο (συμπλήρωσε μέχρι τρεις επιλογές). Είχε περισσότερα η ομάδα του πρώην πρασινομπερέ.

Το απογευματάκι όταν ξεκίνησε η καταμέτρηση ο Δον Κατρακούτσο κατάλαβε τι είχε συμβεί. 

Η συμμαχία της τελευταίας στιγμής είχε κερδίσει τον στρατηγικό προγραμματισμό ετών.

Για τον Μαϊκλ ήταν διπλή χαρά κερασμένης Μοέτ.

Για τον πρώην πρασινομπερέ ήταν σαν την επιτυχία του ''Αναλώσιμοι'' που ως γνωστών έβγαλε άλλες δυο ταινίες μετά. 

Για τον Δον Κατρακούτσο πίστεψαν ότι τον είχαν τελειώσει ξεχνώντας όμως τα λόγια του σοφού γέροντα ...I' LL BE BACK. 

Υ.Γ. Ελπίζω να διαβάσατε και να κατανοήσατε την προειδοποίηση

Γράφει ο Μιχάλης Σβαρνιάς