“Ας μην μας ξενίζει το γεγονός, ότι προσωρινά δεν έχουμε την δυνατότητα να προσερχόμαστε στους Ιερούς μας Ναούς” κάλεσε σε μήνυμά του ο Μητροπολιτης Σάμου Ευσέβιος.

“Ας σκεφθούμε πως και τότε στα χρόνια της πολιορκίας της Βασιλεύουσας, οι πρόγονοί μας δεν ήταν στους Ναούς και τα Μοναστήρια, αλλά στα οχυρά των τειχών και τα κάστρα. Και όταν πέρασε πιά το κακό, τότε συγκεντρώθηκαν στον Ναό της Παναγίας και προσευχήθηκαν και δόξασαν τον Θεό και ευχαρίστησαν την Παναγία και λειτουργήθηκαν και κοινώνησαν και χάρηκαν την λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας. Αυτό τηρουμένων των αναλογιών συνέβαινε κάθε φορά, που ως Έθνος βρισκόμασταν σε τέτοιου είδους συγκυρίες αντιμετωπίζοντας αγώνες πολεμικούς. Σήμερα τα οχυρά είναι τα Νοσοκομεία και οι κλίνες των ασθενών και τα κάστρα είναι τα σπίτια μας, οι «κατ’ οίκον Εκκλησίες» μας, όπως τονίζει ο απόστολος Παύλος (βλ. Ρωμ. ιστ 4), απ’ όπου με την δύναμή του ο καθένας πολεμάει το κακό με την προσευχή του, με την υπακοή του και με την παντοειδή εθελοντική του προσφορά. Έκαστος εξ ημών κατά τα χαρίσματά μας και τις δωρεές του Θεού, ας σταθούμες το ύψος των περιστάσεων, εκφράζοντας το γνήσιο ορθόδοξο χριστιανικό φρόνημα. Συν τούτοις ας σκεφθούμε πόσοι και πόσοι συνάνθρωποί μας τέτοιες μέρες δεν μπορούν να έλθουν στους Ιερούς Ναούς, είτε διότι βρίσκονται στο κρεβάτι του πόνου, είτε διότι βρίσκονται στην ξενιτεία, είτε διότι διαπλέουν μήνες ολόκληρους τις θάλασσες, είτε διότι με την εργασία τους διακονούν τις ανάγκες της ζωής μας.

Για όλους αυτούς εύχεται η Εκκλησία μας σε κάθε ιερουργία, ως τους «δι’ ευλόγους αιτίας απολειφθέντας». Και όλοι αυτοί, που εννοείται πως απουσιάζουν δικαιολογημένα, κατ’ ουδένα τρόπο δεν χάνουν την χριστιανική τους πίστη, όταν γνωρίζουν πως ακολουθούν το θέλημα του Θεού και υποτάσσονται σ’ αυτό ταπεινά.Και από την άλλη ας σκεφθούμε πόσοι και πόσοι συνάνθρωποί μας, Ορθόδοξοι Χριστιανοί, πέρυσι τέτοιες μέρες επέλεξαν να καθίσουν στον σπίτι τους και να ασχοληθούν με επουσιωδέστερα πράγματα και όχι να έλθουν στην Εκκλησία να προσευχηθούν, να λειτουργηθούν και να μεταλάβουν! Κι αυτό ας είναι μάθημα σε όλους, ώστε να μάθουμε να υπογίζουμε διαφορετικά την σχέση μας με τον Θεό και την Εκκλησία, όχι ως κάτι δεδομένο, αλλά ως χάρισμα από τον Θεό για την σωτηρία μας και γι’ αυτό πολύτιμο και αναντικατάστατο δικαίωμα, που οφείλουμε να διαχειριζόμαστε με σοφία και σύνεση. Έχοντας όλα αυτά κατά νού σας παρακαλώ να μην μεγαλοποιούμε τα πράγματα και να πειθαρχήσουμε στο θέλημα του Θεού, όπως το εκφράζει και η συλλογική απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας μας” ανέφερε.